Bismillah diyerek yeni bir yolculuğa çıkıyorum. Yazmak bir serüven ve ben bu serüvenin en heyecanlı dönemecinde kendimi, bir köşe yazısı yazarken tam da gözlerinizin değdiği şu satırlarda buluyorum. İnsana umut ve yeniden başlama gücü veren eylemler vardır. Benimse elimden tutan, beni kendime getiren kağıt ve kalemin dostluğu oldu. Çocukken kendimi konuşarak ifade edemediğimde ev halkına ve arkadaşlarıma mektup yazma ihtiyacı duyardım. Konuşarak çözemediğim düğümleri yazarak çözebileceğime inanır(d)ım. Lise döneminde uzun bir ara verdiğim bu eylem, hayatımda bir süre sessizliğini korudu. Korona dönemiyle tekrar masa başına geçtim ve dostluğunu özlediğim ikili ile kavuştum. Hasretimi giderdim diyemem çünkü yazma özlemim ve derdimi kağıda dökme isteğim ilk günkü heyecanını koruyor. Bu heyecanın diri ve daim olmasını diliyorum. Çünkü bir Müslüman olarak Siyonistlerin savaşının silahları çoktan aştığının ve asıl silahın kalem, fikir ve zikir olduğunun farkındayım. Bu dertlerimin beni dostluğuma daha sadık kılacağına inanıyorum.

Üniversite dönemimde yazmaya tekrar başlamamla eş zamanlı olarak İran sinemasıyla tanıştım ve kamerayla şiir yazıldığını görmek beni çok heyecanlandırdı. Dünyaya daha farklı bir gözle bakmaya başladım. Gerçek ve kurmacanın en tabii şekliyle harmanlandığı bu sinemada, metaforlarla zenginleştirilen şiirsel anlatım, insani duyguların evrenselliği vurgulanarak çok nahif bir dille seyirciye sunuluyor. İran sinemasına olan ilgim gitgide büyüdü ve dünyaya açıldı, daha fazla film izleyerek sinema kültürümü geliştirmeye gayret ettim. Edebiyatın ve sinemanın toplum üzerindeki bu akıl almaz gücü beni başka serüvenlere sürükledi, sinema ve yazarlık alanında farklı kurslara kaydoldum. İlahiyat fakültesinden mezun olduktan sonra Yazarlar Birliği’nin Konya Şubesi hiç şüphesiz en güzel duraklarımdan biri oldu. Atölye koordinatörlüğünü şair Vural Kaya hocamızın yaptığı, 16 hafta boyunca devam eden eğitimde, Konya’da yaşayan kıymetli yazarlarımızla buluştuk ve onlardan dersler aldık. Tüm bu eğitimlerin neticesinde daha önce yazdığım deneme türünün dışına çıkarak film incelemeleri ve öykü yazdım.

Günlük yaşantınızın akıp giden hızına bir virgül koyarak soluklanmak istediğinizde ben burada bazen film incelemelerimle satırlarda bazen de denemelerimle satır aralarında olmayı ümit ediyorum. Bana bu fırsatı tanıyan Konya Bakış Gazetesi’ne ve Ahmet Demirel hocama teşekkürlerimi sunuyorum.