Değerli üstat değerli kâri...

Eğer yol yürümeyi sevmezsen yollarda sürünmeye mahkûmsun, bunu asla unutma.

Her şeyden ziyade yürüyeceğin yol belli değilse ziyan olmaya mahkûmsun.

Belli bir duruşun yoksa yolda kalmaya mahkûmsun.

Hangi yolda nasıl yürüyeceğini belirleyecek olan da sensin, yanında kimlerin olacağını belirleyen de .

Yolda yürüyecek de sensin yol isteyene yol olacak da...

Özün eğri ise yola zararsın.

Sözün eğri ise zaten özden söz bile olmaz .

Kader denen mânâ alemine iman etmezsen bunalımlara mahkumsun.

Tevekkülü arş-ı âlâya yaymazsan arşın kendi başına yayıldığını görmen kaçınılmaz olur.

Kardeşinin derdiyle dertlenmez banane dersen, dertlerin seni bulması da kaçınılmazdır ve değerli kâri yürekten sevmezsen , değer vermezsen sevgisizliğin ve kibirin kırbacıyla imtihan olursun .

Ağlattığın kadar ağlar güldürdüğün kadar gülersin.

Gurur dediğin nefsini Aziz Mahmut Hûdayi gibi ayaklar altına alırsan, gökler senindir ve biz kâri Bursa'nın kadısı değiliz , terk edeceğimiz bir makam yok ...

Üftâde diyor ya Hüdayiye , "burası yokluk makamıdır varlıkla gelinmez "diye ...

Sokaklarda ciğer satmak, abdesthaneleri temizlemek, günlerce ağlamak...

Herkes onu divanelikle damgalarken onun gönlünün Rabb' e damgalanması...

Onun aşkının ateşi ibrikteki suyu yaktı ...

Varlık makamından gelip yokluk makamına geçti.

Bizim neyimiz vardır değerli okur...

Terk edeceğimiz tek şey gurur...

Nefsi tatmin eden gurur ...

Nefsi emmareyi körükleyen gurur .

Nefsi şımartan gurur.

Velhasıl, küçük büyük demeden konuşup hâl hatır soracağız...

Yoksa bu nesif dizginlenemez.

Benlik diyarından geçenlerin diyarıdır sonsuzluk diyarı.

Beni atanların yurdudur cennet.

Ölüm her yaştadır diyenlerindir huzur ...

Velhasıl...

Yol yürümeyi bilenlerle ve yol yürümeyi bilmekle yürünür...

Allah'a emanet olunuz...