Çocuklarımıza doğayı ve hayvanları korumayı, sevmeyi öğretmeliyiz ki;
gelecek nesillere iyi birer örnek olabilsin.

Doğayla birlikte büyüyen çocuklar, fidanların filizlendiğini, kuşların gökyüzünde özgürce uçtuğunu, ağaçların gölgesinde hikayeler okuduklarını görürler.
Çünkü onlar, söylemlerle değil; gördükleriyle büyürler.
Doğadaki her küçük detay, onların merakını, sevgisini ve sorumluluk bilincini şekillendirir.

Çocukların hayal gücü, doğayla beslenir. Bir kelebek, sadece bir böcek değildir; özgürlüğün, yaşamın ve rengin sembolüdür.
Bir fidan, sadece bir ağaç değildir; büyümenin, sabrın ve yaşamın öğreticisidir.
Onlar, hikayelerde tanıştıkları ve hayallerinde oyunlar oynadıkları hayvanların hesabını sorarlarsa, bu dünyada yaptığımız tüm ihmaller ve kayıplar karşısında sessiz kalamayız.

Doğa, bir lüks değil; çocukların hakkıdır.
Onlar, temiz hava solumayı, kuşların şarkılarını dinlemeyi, çiçeklerin arasında koşmayı hak eder.
Gözleriyle gördükleri her güzellik, içlerinde kalıcı bir sevgi bırakır.
Ve bu sevgi, onları büyüdüklerinde çevreye duyarlı, sorumlu ve merhametli bireyler hâline getirir.

Gelecek, vicdanımızın ve değer verdiğimiz anlayışın elindedir.
Çocukların gözlerinde gördüğümüz umut, doğaya gösterdiğimiz özenle şekillenir.
Ne kadar bilinçli ve dikkatli olursak, onların hayallerindeki dünya o kadar canlı, güzel ve güvenli olur.

Unutmayın; gelecek vicdanımızın elinde.