Turgut Uyar'ın da dediği gibi"El olduk efendim. Velhasıl Ziyan olduk ziyadesiyle..."

Beklentilerimizle, umutlarımızla, sevgimizle, çabamızla ziyan olduk.

Bizi sevdiklerimiz ziyan etti, umduklarımız ziyan etti. Yorulduk belki de aynı yükün ağırlığından, aynı olayların yükünden...

Birini seviyorsanız onun size verdiği zarara değmeli...

Hayatınızda taşıdığınız, değer verdiğiniz insanlar o değere değmeli...

Sevdiklerinizi size verdikleri zararla kabul edersiniz, sevdiğinizde incelen çizgileriniz gururunuza dokunabilir hatta bıktırabilir

Fakat hiç kırıldığınıza değmeyecek...

Size değer verenlerle, değer verdiğinizle yaşamanızı, yaşlanmanızı umarım.

İnsan yoruluyor hayattan, düşüncelerden hatta bazen kendinden bile hayat devam ettikçe zorluklarla, duvarlarla, dalgalarla savaşmak gerekiyor belki de

İnsanın yıpratırsa sevdikleri yıpratıyor... Vazgeçemiyorsanız mahkumsunuz... Umarım yorulmadan çok düşünmeden yaşarsınız. Kimden ne duyarsanız duyun kendinize verdiğiniz değer azalmasın, umduğunuz gibi olmasa bile bir yol vardır hiçbir çaba boşa gitmez.