Keziban Eymir
Ah Zührem gökteki adım
Açıldıkça aralar
İyice açıldı yaralar
Bedenim enkaz
Yüreğim kara bağlar
Acının zirvesindeyim
Bende hiç erimedi karlar
Gecenin tam ortası
Köpek seslerinde boğulur sessiz çığlıklar
Hava mehtaplı
Ama gece siyah!
Gökyüzünde hep kayar mı yıldızlar?
Ah Zühre’m! Gökteki adım
Soğuk buralar
Ruhumu kuşattı lodos
Bahtımda esiyor poyraz
Zaman çarkında öğütülür gençliğim
Yüzüme yüzüme vurur kimsesizliğim
Üşüme gönlüm üşüme
Onu çok özledim bari girse düşüme...
Azıcık sevsen de olur
Güneşin başkasına doğsun
Zemherinde kalsam da olur
Gülüşünü onlar görsün
Sitemli sözlerinle beni vursan da olur
Dünya gözüyle görmek yok artık
Hadi öksetme gir düşüme
Issız sokaklarda ağaçların uğultusu
Karanlığa şarkı besteler
Ah Zühre’m gökteki adım
Ruşen’in de olmasa
Nasıl aydınlanır karanlıklar
Çıkınımda saklı acılarım var
Deşme yaramı!
Kara toprak aldığını vermiyor geri
Vuslatı kuşatmış hasret
Hadi özletme!
Rüyalarım da bari gül yüzüme...
İltica ettim hüzünler payitahtına
Kayboldum adsız dehlizlerde
İçim mihnet, ruhum azap
Böler uykularımı heyyule sancılar
Zühre’m!
Çoban yıldızım
Şerha şerha oldum
Yar’ın sonunda vuslat var mı?
Sitare’m!
Yokuşların sonu hep uçurum mu?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.