Hayat bir su misalidir

Akar akar duruverir

Melek ölüm şerbetini

Bildirmeden sunuverir

/*/*/*

Yolunu almış gidecek

Kimse dur diyemez ona

Bir kefen giyer sırtına

Sonra toprak oluverir

Kar toprak sarar teni

Melekler sorgular seni

Dünyada ettiklerini

Susan diller deyiverir

*/*/*/

Aldanmış saray köşküne

Yanmış hep dünya aşkına

Hele bakın şu şaşkına

Hepsi elin oluverir

*/*/*

Hayatta iken der Allah

Dünya için yapmaz tamah

Komşu eder Resulullah

Orada mutlu ediverir

*/*/*

Dipten sarsılır temeller

Savuruverir esen yeller

Şakıyan o şirin diller

Lal olur da susuverir

*/*/*

Evvel coşup çağlar idi

Başı yüce dağlar idi

Sonra viran bağlar gibi

Bir hazana dönüverir

*/*/*

Bazı aldatır makamlar

Sana bol alkış tutanlar

İyi günde dost olanlar

Zor gününde kaçıverir

*/*/*

Kuş gibi darıya inme

İğreti atlara binme

Söylediğin sözden dönme

İtibarın gidiverir

*/*/*

Ozan İsmail der benden

Hiç gelmiyor göçüp giden

Bir bahane olur neden

Son nefesin veriverir.