İdare etmek zorunda olduğumuz insanları şimdilik bir kenara bırakıp olmak zorunda olduklarımızdan bahsedelim isterim…!
Komşusuna bela, ailesine yara, eşine haya, evlatlarına utanç olmuş bir alay insanla aynı havayı soluyoruz.
Bunca hezimete çirkinliğe ahlaksızlığa ki her alanda sırt dönmek insanoğlu insana yakışmaz..!
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın kafasından biran önce kurtulmak bana aileme vatanıma zarar verenlere hatta içimizde ki bencile absürt tabirle artık oha dememiz lazım..!
Anladık senin bir Filistin sorunun yok,
Senin bir toplum sorunun da yok,
Senin bir vatan sorunun, aile derdin, çocuklarının ahlakı, ticarette hassasiyetin ve bir çok alanda gününü gün etme kolay yoldan itibar ve para kazanma derdinden başka çaban da yok…!
Sorsan en dertli sen, en sıkıntılı sen, hayatta en kötü şeylere maruz kalanda sensin…!
Sordun mu acaba kendine ben kime ne kadar belayım?
Kim benden yaka silkeliyor?
Kimin hayatını ne derece mahvetmiş olabilirim?
Kimlerin hayallerini yıkmış, insana olan güveni sarsmışım?
En uzaktakilere şirin gözüküp en yakınımı nasıl kırmış, parçalamış, tüketmişim?
İnan sadece sen akıllı değilsin…!
Kandıramıyorsun da artık kimseyi…
Sadece menfaatleri ölçüsünde sana tahammül eden ve idare eden insanların sahte gülümsemeleri ile kendini iyi insan sanıyorsun.. egona yeten vicdanını rahatlatan ufacık mutlulukları kendine merhem ediyorsun.
Manipüle ettiğini sanıyorsun ya yok canım sadece alttan alınılıyorsun.
Kafamızda kurduğumuzu söylediklerini bizzat görüyoruz…!
Sizler yüzünden artık bizlerin yardıma ihtiyacı var…!
Delirttiniz iyi insanları, vicdanları ve ruhları ile oynadınız…!
Hangi yüzünüz ile savaşacağımızı nasıl gardımızı alacağımızı şaşırdık..!
Çaresiz gibi görünüyoruz belki ama inan hepsi merhametimizden.
Aklımız ve kalbimiz aramız da kaldığımız için hakettiğiniz cümleleri kurmuyoruz, gerçi kursak ne değişecek ki?
Unutmayın….!
Başkasının omzuna basarak ileriyi göremezsiniz…!
Sadece kendini özel sanan, dünya kendi etrafında dönüyor hisseden… insancık…
İnsanlık seninle müjdelenmedi…
İnan kimse sana muhtaç değil…
Senin kendine zor yeten aklına da ihtiyacı yok dünyanın… işine bak paşam sen…!
Etliye sütlüye karışmadan gününü gün et…!
Emek vermediğin, çaba göstermediğin her duyguya hasret ölüp gideceksin nasılsa…!
Sana tavsiyem varsa bir potansiyelin onunla meşgul ol…!
Yoksa sus ve molla sansınlar …!
Konuştukça batan iğrençleşen ve gerçek insanları tiksindiren tavrınla senin ne kendime ne ailene ne de bu vatana bir katkın olamaz nasılsa…!
Hangi kokuyu yaydığına bak. Gül bahçesine herkes girmek ister ama onlar gibi kokamaz…!
Ne kokuyorsun sen gül mü? Çöp mü?
Artık insanlığı zehirleme…!
Ya hayır konuş ya sus..!
Milyon senede yaşasan ot geldin ot gideceksin..! Rahmetli nenemin bir tabiri vardır anandan doğduğun gibi kalmışsın paşam, emeklemeden yürümek, anne sütünden kesilmiş olmak büyümene yetmemiş. Ağzın ayrı kalbin ayrı konuşmakla bir yere kadar ilerler sonra toslarsın…!
Allah sayınızı azaltsın vesselam….