Yorgundur Bu Kentin Yolları
Hüzne Müptela Kaldırımları
Uzar Gider Kıvrımlı Hayalleri
Karanlık Çökerken Hiç Çekilmez
Bu Şehrin Sokak Lambaları

Koşuşturmada İnsanlar
Bir Telaş Bir Hengame
Güneş Kızıla Boyarken
Şehrin Semalarını Göğe Göğe Sırıtır Sokak Lambaları

Gurup Vakti Bir Garabet Çöker Yeryüzüne
Caddeler İsyanda Sokaklar Kızgın
Vakd-İ Aksam Bir Tükenişin Sendromudur Aslında
Hastalıklı Ahraz Gibi
Karanlığı Sarartır Sokak Lambaları

Ağlamakla Gülmek Arasında Gider Gelir Hatıralar
Kıyıya Çarpar Vefasızlıklar
Gece Nemalanınca Dertler
Karanlığı Ağlatır Sokak Lambaları

Hoyrat Esince Rüzgar
Dibe Vurur Kentin Yetim Kimliği
Kederlenir Minareler
Kuytu Yerlerde Ölüm Sessizliği
Geceye Matemdir Sokak Lambaları

Yarenden Yaralanırsın Bir Akşam Vakti
Anlamaz İhtiyar Bulvarlar Sendeki Seni
Siyah Gözleriyle Sarmalar Benliğini
Karanlıkta Kalırsın
Hor Baksan da Bu Cılız Işığa
Derdine Ortaktır Sokak Lambaları

Geceye Korku Yakışır, Şaire Dert
Herkesin Hikayesi Farklı Bu Kürede
Gücüme Gider Sineme Gam Değince
Yaşamak Hayal Kırıklığı Bu Kentte
Sevinçler Hep Yarım Kalır
Yanınca Sokak Lambaları

Bir Kırık Ezgi Yayılır Arzın Döşeğine
Nazende Sevdam Küser Bakmaz Yüzüme
Ruhum Yad Sokaklarda Kaybolur
Yıldızlar Esirger Hüzmelerini
Yıldızlara Nisbet Yıldız Olma Derdinde Sokak Lambaları