Normalde bu hafta başka konulardan bahsedecektim ama son duyduğum olaydan sonra yazma gereksinimi hissettim.

Çevremizden duyuyoruz yada haberlerden takip ediyoruz köpek saldırılarını.

Her saldırı sonrası ‘bu son olsun’ diyoruz ama gün geçmeden bir saldırı haberi daha duyuyoruz.

Şehir merkezinde bende görüyorum çoğu zaman korkarak geçiyoruz.

Şanslı olanlar kendini kurtarıyor.

Ama hastanede günlerce bilinci kapalı yatan, yaşam mücadelesi veren ve maalesef hayata gözlerini yuman çocuklar, insanlar var.

O kadar çok acı örnek var ki sabahtan akşama kadar saysam yine bitmez.

Cumhurbaşkanı Erdoğan 23 Aralık 2021’de en yüksek perdeden şu cümlelerle uyarmıştı:

“Bazı meseleler var ki çok küçük dokunuşlarla milletin gönlünü kazanmak mümkündür. Sokak hayvanları meselesidir. Maalesef medyada çocuklara saldıran başıboş köpeklerin facialarıyla ilgili üzüntü verici haberlere rastlıyoruz. Sahipsiz hayvanların yerinin barınaklar olduğunu unutmamalıyız. Buradan birinci derece büyükşehirler olmak üzere tüm belediye başkanlarına sesleniyorum; sahipsiz hayvanlar için sıcak ve güvenli barınaklar kurarak pek çok gönül kazanabiliriz”

Saldırıları gördükçe de kimse oralı mı olmuyor? Yoksa uygulamalarda eksikler mi var? Diye de düşünmeden geçemiyorum.

Yada sosyal medyada, haberlerde ‘hayvan düşmanı’ olmamak adına geri mi duruyorlar?

Peki, hayvan hakları savunucularının bu ölümlerden, yaralanmalardan haberi var mı?

Bu durum bir hayvanların başına geldiğinde sayfa sayfa açıklama yapıp vicdan satanlar nerede?

Neden sesleri çıkmıyor?

Bu yazdıklarımdan hayvanları sevmediğim manası çıkaranlar da olabilir ama köpek saldırıları yüzünden çocukları, yaralanan, hayatını kaybeden aileleri yakından görünce ne demek istediğimi gayet iyi anlayacaklardır.

Televizyondan, sosyal medyadan okuyup geçiliyor.

Peki, hiç aynı şeyin sizin başınıza gelebileceğini düşündünüz mü?

Maalesef ateş düştüğü yeri yakıyor.

Geçtiğimiz hafta bir akrabamız okuluna gitmek için bindiği otobüsten indikten sonra köpekten kaçmak isterken aynı otobüse çarpıldı.

Kafatasında çatlak vardı ve günlerdir gözünü açmadan hastanede yatıyor. Daha 15 yaşında ve travma devam ediyor.

Bir üzücü haberi de memleketim Altınekin’den aldık maalesef.

Henüz 17 yaşında kalp hastası olan kardeşimiz Gönül Karaoğlu, Konya’da üniversite hazırlık kursundaki dersleri sonrası ilçeye dönüşünde köpeklerden korkarak kaçıyor. Bir anda fenalaşıyor ve kalp krizi sonrası hayatını kaybediyor.

Hayatının baharında, üniversite hazırlığında bir genç kız…

Kim bilir ne hayalleri vardı.

Allah rahmet eylesin.

Bu olayı yaşayan ailelerin yerine koyun kendinizi…

Hayvan sevmiyor değiliz. Hayvanları seviyoruz ama aynı zamanda insanları da seviyoruz.

Acilen önlem alınması gerekiyor. Bu durum aldı başını gidiyor.

Birileri çıkıp artık ‘dur’ desin.

Yetkililerin dikkatine…