Gündemimizi meşgul eden birçok sorun yokmuş gibi uzun süredir de başka bir sorun ile uğraşıyoruz. Bu öyle bir sorun ki neredeyse her gün insanlarımız yaralanmakta veya hayatını kaybetmekte. Ki bu ölümlerin çoğunluğunu ise maalesef çocuklar oluşturuyor. İnsanların hayatına bile mal olan bu sorunun sebebi sokak köpekleri...

Her geçen gün sayısı artan sokak köpekleri artık insanlar için tehlike teşkil etmeye başladı. Sokaklar, yollar hatta çocukların oyun alanları olan parklar birer sokak köpeklerinin yuvası haline geldi. İnsanlar sokaklarda yürüyemez hale geldi. Yazımın başında da dediğim gibi sokak köpekleri saldırları sonucu hayatını kaybedenlerin çoğunluğunu çocuklar oluşturmakta.

Bu ölümler arasında en dramatik olanı Mahra Melin Pınar’ın ölümü. 10 yaşındaki Mahra kaldırımda yürürken yol kenarındaki boş arazideki köpeklerin saldırısına uğradı. Köpeklerden kaçarken yola çıkan Mahra’ya kamyon çarptı. Sağ bacağı kamyon tekerinin altında kalan Mahra ağır yaralandı. Mahra hastanede süren tedavisinin 23. gününde hayatını kaybetti. Mahra’nın ölümü ne ilkti ne de sondu. Sivas’ta oyun oynayan 10 yaşındaki Ulu Baran Kalemliköy’e köpek saldırdı. Köpeklerden korkarak yola fırlayan Kalemköylü’ye araba çarptı. Aynı şekilde Bursa’da 10 yaşındaki bir çocuğa da 8 sokak köpeği saldırdı. Bunlar sadece medyaya yansıyan birkaç örnek. Örnekler daha da çoğaltılabilir ancak yazının uzunluğu için burada kısa kesiyorum.

Bu vakalara bir yenisi, hatta kuduz vakası olarak eklendi. Bitlis’te, 9 yaşındaki Polat Ergün ile 10 yaşındaki Mustafa Erçetin sokak köpeği tarafından ısırılmış, her iki çocuk kuduz şüphesi ile tedavi altına alınmıştı. Tedavi altına alınan Polat Ergün kurtulurken, Mustafa Ergün kuduz tanısı nedeniyle hayatını kaybetti.

İşin garip tarafı bu kadar insan hayatını kaybederken sözde hayvanseverden hiç ses çıkmaması. Hayvanlara en küçüğünden bir şey olduğunda ortalığı ayağa kaldıran bu sözde hayvanseverler nedense bu ölümler hakkından hiç ses çıkarmıyor. Hiç olmazsa ortaya çıkıp bir öneride veya çözüm arayışında bulunabilirler. Ama bunlar üç maymunu oynamaya devam ediyorlar. Onlara göre sokaklarda başıboş hayvanların olması birer medeniyet göstergesi. Hayvan sayısı arttıkça medeniyet seviyemiz daha da artıyor. Medeniyet denilince parmak ile gösterilen Avrupa’nın bile sokaklarında hayvan bulunmazken bizde bu medeniyet sayılıyor. Yeri gelmişken söylemekte fayda var Avrupa ülkeleri uyguladığı birçok uygulama ile hayvanları kayıt altına almaktadır. Zaten biz bu kafa ile gittikçe bir yüz daha muasır medeniyetler seviyesine ulaşamayız.

Kimileri ise bu sorunun nedenini belediyelere bağlasa da, belediyelerde bir yere kadar köpeklere müdahale edebiliyor. Belediyeler köpekleri toplamaya başladığı an bu sözde hayvanseverler o belediyeyi özellikle sosyal medya üzerinde baskı altına alabilme gücüne sahipler. Yani bir lobi oluşmuş durumda. Örnek vermek gerekirse Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hayvanların yerinin sokaklar değil barınaklar olduğunu belirtmesi üzerine bazı belediyeler köpekleri toplamaya kalkışınca, sözde hayvanseverler #SokakHayvanlarıSahipsizDeğildir diyerek sosyal medya üzerinden tepki göstermişti.

Hayvanseverlerin, ki ben bu hayvanseverleri ikiye ayırıyorum. Biri gerçek masum olan hayvanseverler, diğerleri ise özellikle mama satışı yaparak bu hayvanlar üzerinden rant sağlayan sözde hayvanseverler. Bu ikinci gruptaki hayvanseverlerin bu kadar ses çıkarmasının nedeni, hayvanların kara kaşına kara gözüne duydukları sevgiden değil, kovanlarına çomak sokulmasından dolayıdır. Bir sorunun diğer bir sebebi ise petshoplar. Bir heves alınan, evde maması hazır önüne gelen sıcacık yatağında yatan hayvanın sonra sokağa bırakılması ister istemez hayvanın davranışı değiştirebiliyor.

Bu konu hakkında çok şey yazılıp çizilebilir ancak somut bir adım atılmadıkça sorun daha da çığırından çıkacak gibi görünüyor.