Bu hayatta kendimi kanıtlamam gereken çok önemli bir kişi var. Hatta çocukluğumdan beri tek önem vermem gereken kişiydi. Fakat ne yazık ki o insanı hatırlamam biraz geç oldu. Oysaki en başta hatırlanacak kişiydi. Çünkü sürdürdüğüm bu hayatta yıllarca emek veren, çaba sarf eden, geceleri uykusuz kalan tek o kişiydi. Şimdi bu insanın kim olduğunu anlamaya çalışıyorsunuz. Doğrusu kendime kanıtlamam gerekiyordu kendimi. Yani ya zamanla o doğrunun üstünü yanlışlıkla kapattım. Ya da bir türlü kendi düşüncelerimi ve fikirlerimi önemsemedim. Ama sonuçta es geçtiğim bir kendim vardı. Ne kadar yanlış bir durum devam ettiğim hayatta kendimi bile bile yok saymak. İşte bu yaptığım davranış yanlışlarla, hatalarla ve bir de her şeyin sonunda yaşadığım pişmanlıkla beni yalnız bıraktıktan gerçekler oldu. Zamanla acı verdi ama doğru yolu da gösterdi. Doğru yol bana göre kendimizi başkalarına kanıtlamak değildi. Muhtemelen birçoğumuz şu devam eden hayatta kendimizi yaşadığımız hayatın geri planına atıyoruz. Bizden önce bazı kişiler doldurmuş olabiliyor yaşadığımız hayatını her yerini. Her yerde önem verdiğimiz, saygı duyduğumuz ve bir de görüşlerini onayladığımız kişiler mevcut olabiliyor. Fakat zamanla görüşlerimiz uymuyor ve fikirler de tam olarak desteklenmiyor. Yani birçoğumuzun düşünce yapısına bazı şeyler ters gelebiliyor. İşte kendini kimi kanıtlamaya çalışıyorsun? Sorusunun cevabı tam da bu noktada kendine dürüstçe vermen gerekiyor. Çoğu soruları kendimize sormaktan korktuğumuz için cevaplar ya bazı yanlışlarla kapanıyor. Ya da kendimizi yaşadığımız hayatın dış cephesine koyup başkalarının yönetmesini kabul ediyoruz. İşte artık o noktada yarım kalan bir hayat var. Yarım kalan hayatı, kendimiz bazı durumları sorguladıktan sonra tamamlayan kişi olmalıyız. Yani hayatımızı ele alan esas kişi olmalıyız. Evet, ne yazık ki yıllarca yanlış yolda, yanlış düşüncelerle ilerledik. Ve sonucun da ise yalanlarla bezenmiş, doğruları unutmuş kocaman dünyanın içinde yaşamaya çalışan bir birey olarak hayatımıza devam etmeye çalıştık. Yanlış yolda olduğumuzu ise çevremizdeki her türlü insana, okulda sevip, saydığımız öğretmenimize ve en önemlisi de aynı evin içinde yaşadığımız bireylere kendimizi kanıtlarken fark ettik. Yıllarca birilerine kanıtlamak için uğraştık kendimizi. En çok ailemizdeki bireylere. Kimisi çocukluğundan beri ailenin baş tacı olan Annesine, kimisi evin geçim derdini omuzlayan ve herkesin iyiliğini isteyen babasına, kimisi de kendinden büyük olan ve görüşlerine saygı gösterdiği Abisine. Bakın sıraladıklarım arasında kendimiz yokuz. Sadece aynı evin içinde yaşadığımız birkaç insanlar var. Sizce neden başkalarına kanıtlamak istiyoruz kendimizi? Aslında nedeni geçmişle birlikte geliyor. Geçmişte yaşadığımız yıllar da, hele hele kısa süren çocukluk zamanlarında yaşadığımız her olay, karşılaştığımız her durum gelecekte peşimizden gelenler oluyor. Yani çocukluk dönemi her konuda olduğu gibi bu konuda da önem arz eden bir konu başlığı. Çocukluk genelde unutulmayan dakikalarla silinmeyen gerçeklerle her daim arkamızdan gelen yıllar oluyor ve olmaya da devam ediyor. Bu durum ise beklenmeyen sonuçlarla, insanları muhtemelen mutlu edemiyor. Beklenmeyen sonuçlar ise kötü bir iz bırakıyor bizlerin üzerinde. Ve o iz zamanla kaybolacak mı? Ya da kendimizin çabalarıyla çocukluktan kalan izler silinip gidecek mi? Her şey zamanla yoluna girer derdi eskiden değer verdiğim bir hocam. Gerçekten de zamanla her şey yoluna giriyor. Sadece doğru zamanı beklemek gerekiyor. Hem de sabırla beklemek gerekiyor. Çünkü sabır, olacakları yakınlaştıracak olandır. Sabır bir insan da her zaman yer alması gereken bir kavram. Sabırla olacak her şeyi bekle, özgüvenini yitirmeden kendine güvenmeyi tercih et, en çok kendine inandığını hatırlat ve kimseye kendini ispatlamak zorunda olmadığını bilerek yoluna devam et. Eğer bu sıralama şeklinde ilerlersen belki kendini mutlu etmiş olacaksın ama ilerleyen zamanlarda daha iyi fark edebileceksin. Aslında her alanda kendimizi birilerine kanıtlamaya çalışıyoruz. Genelde okulda en iyi olmak için, işyerinde patrondan güzel sözler duymak için, Ailede sevdiklerimizin gözüne girebilmek için. Yani kısacası birilerin gözünde bir şeyleri başaran bir insan profili oluşturmaya çalışıyoruz. Bence bu hayatta kendini kanıtlaman gereken yine ve yine kendin. Belki de kendini, kendine kanıtladıktan sonra diğer insanlara ihtiyaç duymayacaksın. Sayfanın sonunda yeni bir senle, yeni bir başarıya adım atma zamanı gelmiş bulunmaktadır kıymetli okuyucu. Adımını at ve acabaları cevapsız bırakma.