Dinmeyen fırtına

Zaman vefasız
Mekan Vefasız
Mazi kapanmaz yara
Sana doğru koşarken
Ayaklarımdan vurdu felek
Vakit dar aynalar nankör
Ömrümün gün dönümün de
Siyah zülüflerime beyazını
Sürdü de gitti felek
Nil Nehri kadar uzun
Everest’ten daha büyüktü sevgim
Göğü delerdi belki kocaman dileklerim
Sanaydı öksüz şiirlerim
Senin için besteledim
Şarkılarımı
Maverada asílı kalan dualarımı ve adanmışlığımı..
Benden sana varan yollara
Mayın döşedi gitti felek
Gezdiğim dağlar dumanlıydı hep
Aysbergeden evler yaptı bana
kutuplardan daha soğuk
Sonra hüzünden kaleler inşa etti benim için
Öfkesi banaydı hiç dinmedi Fırtınası
Sonunda başardı
Beyaz yüreğime siyah
Mührünü vurdu gitti felek..