Tırnak içinde ifade edilen bu tanım, “Et tırnaktan ayrılmaz.” Hemen her ayrışma esnasında önümüze çıkar ve menümüzdeki yerini alır. Öylesine hassas bir konu ki bu; tırnak kim, et kim? Kavgası bile akabinde yapılır. Ayrışma her zaman ve her ortamda acıtır. Hele ki, bizim gibi Türk-İslam ezgileriyle yoğurulmuş bir toplumda çok acıtır.
Atalarımızdan gelen alışkanlıkları düşününce; “Komşusu açken, tok yatan bizden değildir.” Denir. “Zenginin vereceği zekât, fakire olan borcudur.” Mantığı motif motif işlidir, bizim kültürümüzde. Toplumun kolonlarından olan bu alışkanlığı maalesef bozmaya başladık.
Peki; o zaman neler oluyor bize? Neden bu kadar ayrıştık? Bakın net bir durum var. Halk, devlet hastanelerinde sıra bekleyip şifa aramakta. Lakin, bütün kabine ve birinci derece akrabaları tüm özel hastanelerden ücretsiz şifa bulmakta. Anadolu’nun kalender insanlarının hakkı bu mu?
Trafik içinde önce çakar lambalar ile cirit atan resmi araçların öykülerini izledik. Benim lambam seninkini döver, benimkinin ışık şiddeti seninkine göre iki kat fazla, senin ışığın kaç Candela? Lamban kadar konuş! Bu trajik masalı hep birlikte izledik. Toplum olarak Güç’e karşı sevdamız devam ettiği sürece de izlemeye devam edeceğiz. Çuvaldızı kendimize batıralım dostlar; bunu birazda biz yapıyoruz. Bakın bu rahatlık şimdi nelere sebep oluyor…
Emeklileri dâhil tüm Kabine mensupları her türlü trafik cezasından muaf tutulacağına hükmeden kanun yürürlüğe girdi. Allah; yanlışlıkla görevini yapmaya çalışan polislere yardım etsin. Bu araçlardan birini durdurması halinde neler olur?
Peki; geçmiş günlerde kabine üyesi olup da, araçlarında yasa dışı işlerin ifşa edildiği haberleri izlemedik mi? Bunların sayısı artsın ve açığa çıkmasın diye mi bu kanun çıkıyor?
Aynı çuvalın içinde yaşanması gereken toplum adım adım ayrışıyor. Acıta acıta oluyor bu! Aynı kaderi paylaşan toplum, ayrı bir yaşam standartlarına sahip olan kabine tarafından yönetiliyor. Size tekrar soruyorum; Bu devlet ayakta tutan Anadolu’nun kalender insanlarının hakkı bu mu?