Siyaset Bilimci ve Araştırmacı Yazar Ömer Tokgöz Konya Bakış gazetesi için geçtiğimiz günlerde vefat eden Feritpaşa Mahalllesi Muhtarı, eğitimci, musikişinas ve sosyal medya fenomeni Yaşar Barışık’ı kaleme aldı.
İşte Ömer Tokgöz'ün araştırma yazısı:
Yaşar Barışık denilince Konya’da başarılı bir öğretmen, tecrübeli bir muhtar olarak bilinir. Siyah beyaz ve nostaljik Konya fotoğraflarının duayeni, iyi bir darbuka çalan ritim sanatçısı, Konya’nın gönüllü kültür elçisi, şık giyimli ve kıyafetine özen gösteren biri olarak gönüllerde yer etmiştir.
Bu nedenle Konya’da birçok insan ile soyadı gibi “barışık” olan ve gönüllerinde dost olarak yeri ve hatırı vardır. Yaşar hocam ile ortak noktalarımız olduğu gibi ilk tanıştığımız günden bu güne geçen 40 yıl içinde dost, arkadaş ve üstat olarak kendisiyle Konya kent kültürü ve Konya müziği üzerine birçok kez sohbet ettik.
Değerli dostum, arkadaşım ve üstadım Yaşar Barışık bu dünya yolculuğunu tamamlayıp görevi başında muhtarlık ofisinde rahmeti rahmana kavuştu. Konya kamuoyu onu emekli öğretmen, musikişinas ve Konya baranalarının efsane ritim sanatçısı ve mahalle muhtarı olarak tanıdı. Belki hepsinden daha fazla Konya’ya ait siyah beyaz fotoğrafları yayınlayan bir arşivci ve Konya’nın görsel tarihçisi olarak tanımıştır.
Yaşar hoca birçok öğrenci yetiştirmiş bir öğretmen olarak hem de bir yol gösterici kişi olarak herkesin hocam diye hitap ettiği bir kişiliğe sahipti. Almanca öğretmenliği ile birlikte meslek lisesi müdür yardımcılığı yaparak yıllarca Konya milli eğitim camiasına emek verdi. Emeklilik sonrası kendi mahallesinde Muhtarlığa başladı. Sosyal medya ortaya çıkınca fotoğraf arşivi ile bilgilerini kişisel hesaplarında paylaştı. Konya fotoğrafları alanında bilirkişi ve popüler bir kimlik kazandı.
Şair Behçet Necatigil “kitaplarda ölmek” isimli şiirinde insanoğlunun dünya yolculuğunu bir imla işareti olan tire (-) işareti ile betimler. Der ki işte yarın vefat eden kişiden bahsedilirken doğum ve ölüm tarihi arasına konulan tire işareti var ya insanın tüm hayat yolculuğu orada yer alır der.
Kitaplarda ölmek
Adı, soyadı
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti
Kapanır, parantez.
O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı
Bir parantez içinde doğum, ölüm yılları.
Ya sayfa altında, ya da az ilerde
Eserleri, ne zaman basıldıkları
Kısa, uzun bir liste.
Kitap adları
Can çekişen kuşlar gibi elinizde.
Parantezin içindeki çizgi
Ne varsa orda
Ümidi, korkusu, gözyaşı, sevinci
Ne varsa orda.
O şimdi kitaplarda
Bir çizgilik yerde hapis,
Hâlâ mı yaşıyor, korunamaz ki,
Öldürebilirsiniz.
Şair tüm hayat hikayemiz bu parantezin içindeki çizgide saklı derken nasıl veciz biçimde ifade etmiş. Tanımaktan ve arkadaşı olmaktan onur duyduğum rahmetli Yaşar Barışık 67 yıllık dünya yolculuğunda bu çizginin hakkını layık-ı veçhile dolduran hatta fazlasını yapan biriydi.
Konya Baranalarına gönül veren ve ritim saz olarak önemli bir perküsyon sanatçısı idi.
Yaşar Barışık ile 1980’li yılların ortasında Musalla bağları mahallesinde bir akrabamızın çetnevir eğlencesinde tanışmıştık. Neredeyse ilkokuldan önce başladığı perküsyon ve ritm aşkı onda iyi bir müzik kulağı oluşturmuştu. Mahalli sanatçı olarak bu alanda iyi bir darbuka icrası yapardı. Parmakları ile tek başına bir orkestra çizgilerine ulaşmıştı. Çetnevir boyunca hem ritim olarak hem her zaman çehresinde var olan tebessüm dolu çehresi Konya baranasının neşe kaynağı olmuştu.
Yaşar Barışık’ın liseden sınıf arkadaşı ve çocukluktan mahalle arkadaşı Bahadır Çimen ortak arkadaşımız olup, dostluğumuz bu vesile ile son 25 yılda artarak devam etmiştir. Rahmetli Bahadır Çimen’de musikişinas olup, hanende ve sazende olarak akerdeyon çalıyordu. Birlikte hem Konya türküleri hem Türk sanat müziği ve güncel eserleri çocukluk günlerinden beri meşk etmişlerdir.
Geleneksel Konya müzik atmosferine katkı veren, çeşitli baranalara aktif katılan bir müzik insanı idi. Sille’de bir süre yapılan Sille günü etkinliklerinde mutlaka enstrümantalist olarak yer alırdı. Otantik tarzda icra edilen nitelikli Konya türkülerinin doğru ve düzgün icra edilmesini benimsemişti. Kendisiyle ilk tanışmamız Musalla bağları mahallesinde yapılan müşterek bir dostumuzun çetneviri ile başlamıştır.
Rahmetli Ahmet Özdemir, Bedia Akartük gibi sanatçılara eşlik etmiştir. Saz arkadaşları ile birlikte birçok kez TRT çekimlerine katılmıştır. Kendisi bir röportajında 5-6 yaşlarından itibaren darbuka çaldığını ifade etmektedir. Ortaokul ve lise yıllarında müzik dersinde ve yıl sonu etkinliklerinde ritm saz olarak korolarda yer almıştır.
Yaşar hocam ile aynı okullarda eğitim yaptık. Ortaokul ve lise ortak paydamız idi. İkimizde Karma ortaokulundan ve Karatay lisesinden aynı öğretmenlerden ders almıştık. Yaşar hocam 1957 doğumlu olduğu için her iki okulu da benden önce tamamlamıştı. Sohbetlerimizin müşterek noktalarından biri okul hatıraları idi. İkimiz de Almanca sınıfı mezunu olduğumuz için aramızda Almanca espriler ve muhabbet de yapardık. Karatay lisesi pilav günlerinde birkaç kez birlikte olduk. Her iki okulun sosyal medya sayfasında birlikte paylaşımlar yaptık.
Yaşar Barışık sadece halkın değil çocukların ve önemli kamu kurumlarının da Muhtarı idi. Bölgede yer alan Konya Emniyet Müdürlüğü, Numune Hastanesi, İŞKUR ve Telekom yetki ve yönetim sahasında idi. Mahallesindeki kamu kurumlarının çevre düzenlemesi ve temizlik çalışmalarını takip ederdi. Mesela yeni yapılan İŞKUR il müdürlüğümüz önünde sigara içen ziyaretçiler için Selçuklu belediyesi ile temas kurarak çevre kirliliği olmasın diye ilgilenmiş ve sigaralık ve çöp atma kutuları koydurmuştu.
Muhtarlığa gelen ve çalışabilecek durumdaki iş arayanları İŞKUR’a ve bana yönlendirir, muhtaç insanları işe yerleştirmek için gayret gösterirdi. Yaşar Barışık’ın muhtar ofisi görev yaptığı 17 yıl boyunca çocukların da Muhtarlık ofisi idi. Özellikle Şivlilik günlerinde en çok ziyaret edilen Muhtar idi. Çocuklarla bu sevince iştirak eder ve onların gönlünü alırdı.
Yaşar Barışık inançlı bir insan olarak samimi bir mü’mindi. Meczuplar ve Rical-ül Gayb erenlerine özel muhabbeti vardı. Konya’nın gülleri de denilen, rical-ül gayb unsuru meczuplar ile özel alakası olan biriydi. Sille’li Pirali İsmail ve Parsanalı Mustafa gibi meczuplarla muhabbeti vardı. Onları anlatırken derdi ki: "Bizler Buz İçinde Terleyen, Ateşte Üşüyen Kişileriz"
Medrese/Feritpaşa mahallesindeki Ulaş Baba türbesinin ise gönüllü türbedarı idi. Temizlik ve bakımını yapar, yaptırtır ve cuma günleri ziyarete açık tutardı. Ulaş Baba türbesinin bakım onarımına vesile olmak için yazı hazırlamam için beni teşvik etmişti.
O bir Konya Çelebisi, nezaket abidesi ve şık giyimi ile bilinirdi. Daima gülen bir yüz, sıcak karşılama ile muhataplarına selam veren ve alan bir insandı. Yapmacık değil doğal olarak hep kibar idi. Birçok kez muhtarlık ofisinde farklı toplum kesimlerinden insanlara samimi olarak karşıladığına ve güler yüzle davrandığına, sabırla konuştuğuna şahit oldum. Dört dönemdir Muhtarlık seçimini kazanması insanların gönüllerine dokunmasındandır. Her mevsimde ve günde toplum içinde mutlaka günlük traşını olmuş biçimde ve yaz sıcağında bile kıravatlı olarak bulunurdu. Her zaman elinde bir siyah çantası vardı.
Konya kültürüne, Sille yaşantısına sahip çıkan biriydi. Konya’nın 1950’li yıllardaki tek katlı kerpiç evler dönemini hasretle anar ve anlatırdı. Konya insanının ve Sille’de yaşayan hemşerilerinin birinci elden doğumdan ölüme birçok geleneklerini sosyal medyada, köşe yazılarında, TV programlarında ve röportajlarında anlatmayı kendine bir görev bilirdi. Konya aşığı bir kültür elçisiydi.
Nostaljik Siyah Beyaz Konya Fotoğrafları alanında çığır açan çalışmaları ilk defa başlatan kişidir. Konya Eski ve Yeni Fotoğraflar sayfasını 2019 yılından itibaren birlikte yönettik. Sayfa disiplini ve bilgi ağırlıklı olarak paylaşımlar yapmaya karar verdik. Sayfa kısa sürede Konya ve Türkiye’de ilgi ile takip edilen en büyük sayfalar arasında yer aldı.
Yaşar Barışık ile birlikte seminer ve sohbet programları yaptık. HİSDER - Hikmet İlim ve Sanat Derneği tarafından düzenlenen Pazartesi Toplantılarında 13.11.2023 günü saat 20:00'de Yaşar Barışık ile birlikte konuşmacı olarak yer aldım. Konya Mimarlar Odasından gelen davet üzerine yine 26.07.2024 tarihinde birlikte ilgiyle izlenen ve alanında bir ilk olan konferans yaptık.
Konya Mimarlar Odası Geçmişten Günümüze Fotoğraflarla Arkademi Kültür Söyleşisi
https://www.youtube.com/watch?v=7CvEYISxMH0
Yaşar hocam özellikle bu programlara birlikte katılmamızı istemişti. Yaşar hocanın üslubu ile benim konuları ele alış tarzım birbirini tamamladığı için kamuoyunda yoğun ilgi çekti. İkimiz ayrı ayrı zamanlarda siyah beyaz fotoğraflarda yaşayan Konya üzerine yerel TV’lerde programlar yaptık ve röportaj verdik.
Siyaset Bilimci ve Araştırmacı Yazar Ömer Tokgöz açıklamasının sonunda şu değerlendirmeyi yaptı. Yahya Kemal Beyatlı vefat eden dostlarının arkasından hüzünlü bir şekilde kaleme aldığı veda gazelinde “tekrar mülaki oluruz bezm-i ezelde/evvel giden ahbaba selâm olsun erenler" derken hepimizin duygularına tercüman oldu. Yaşar Barışık yeri doldurulamayacak bir kişilik ve çığır açıcı bir insandı. Kendisini her zaman rahmetle anmaya devam edeceğiz. Konya yaşantısı ve kültürüne, Konya müziğine ve fotoğraf tarihine yaptığı kültür elçiliği bayrağını yerde bırakmayıp aynı heyecanla taşımaya devam edeceğiz. Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun. Ailesi ve sevenlerinin ve Konya’mızın başı sağ olsun.
Yaşar Barışık bir Konya baranası hatırası
https://www.youtube.com/watch?v=wHWhEjPbtlw&list=RDwHWhEjPbtlw&start_radio=1
HABER MERKEZİ