Bir hafta boyunca Trabzonspor'un yapmış olduğu veryansının karşılığı bugün alınmış gibi göründü. Oynadığımız oyun, girmiş olduğumuz pozisyonlar, gerçekten takdire şayan ama diğer taraftan da emeğin karşılığını alamamak çok üzücü. Oyuncu arkadaşlarım için bir o kadar üzülüyorum. Çünkü fazlasıyla emek veriyorlar. Yediğimiz goller, gerçekten acı veriyor. İlk gol uyduruk bir frikik, oyuna dahil edebilmek için hakem takdirini öyle kullandı. İkinci gol penaltı, üçüncü gol de keza baktığınızda hepsinde duran top ve devamı gibi görünüyor. Özellikle kalemizde gördüğümüz üçüncü gol, çok basit bir gol. Devre arasında futbolcularımıza söyledik, gol yemeden devam etmek oyuna her zaman ortak olmaktır. Bunu bir türlü sağlayamadık. Sonrasında çift santrafora dönmemiz bizi oyuna yeniden dahil etti. Kırılma anı sanki penaltı gibi görünüyor. Penaltıyı gole çevirsek oyuna tekrar dahil olacağız ve Trabzonspor'u tekrar abluka altına alacaktık. 88. Dakikada attığımız golde tekrar umutlarımız yeşerdi ama yetmedi. Son dakika Pedrinho'nun pozisyonu net bir şekilde kaçtı. Yapacak bir şey yok ama iki haftadır oynanan iyi bir oyun var. Bu umut verici. Umarım bu güzel oyun artık iç saha maçımızda şanssızlığımızı kırmak için de bir fırsat olur. Bu oyunu haftaya taşıyıp Eyüpspor'a karşı ilk iç saha galibiyetimizi alarak yolumuza devam edeceğiz.